EVRENİN ÖZÜNDE HER AB DÖNÜP DOLAŞIYORUM

Yokken olmadı bilincim, o olmaz yok olsam da
Sonsuzca var olacaktır evren, ben ne yapsam da
Yeniden varlaşacağım, yaprak gibi solsam da
Evrenin özünde her an, dönüp dolaşıyorum

Gülmenin zıttı aransın, yaşanan tasalarda
Aranmasın hiç keramet, taşınan asalarda
Oluşlar bulunmalıdır, evrensel yasalarda
Nesnelerde varım ama yokluğa şaşıyorum

Sonsuz yokluktan gelmişim, dünya denen mekâna
Kalmayacaktır bu mekân, ne sana ve ne bana
Varlık olan yok olana, yok olan var olana
Akıl, bilim ve sezgiyle, buna ulaşıyorum

Sonsuz küçüklerde ara, ölüm denen gerçeği
Sonsuz büyükte kullanma, küçükteki ölçeği
Bulamazsın en temeli, ama ara her şeyi
Varlıkta yoklaşıyorum, yokta varlaşıyorum

Özde başlangıçtır her son, ara sonda sonsuzu
Sorgula da bir gör hele, nerde bulursun tuzu
Yaşama hiç tat katmayan, şu kırıcı buğuzu
Ulaşınca olgunluğa, benlikten taşıyorum

Doğa da ölüm yoktur, döngüsellik egemen
Bulunmaz yol umman da, eğer yok ise dümen
Her gelen gidecektir, her nesne birer göçmen
Başlayıp bitiyorum, bitimde başlıyorum

Doğarken de ZAMANIM’ın bilinci bomboştu
Yüklerken dışta bilinci, transtaydı, sarhoştu
Bulmak için gerçekleri, çok da maraton koştu
Sorgulayıp olguları, ufuklar aşıyorum


07.03.2016 günü genişletilmiştir.


Buğuzu: Kin, nefret, sevmeme.