HEY ÇAĞIM ADINI KARA YAZDIRDIM

Yürekler sızlıyor, sözcükler suskun
İnsanlar izliyor, öfkeler baskın
Kafalar kesiyor, bilinci sapkın
Hey çağım, adını kara yazdırdım

Gündüzün ortası, karanlık her yan
Libası üstünde, vahşeti üryan
Hey insanlık artık bir nebze uyan
Uyuyan bilinci yara yazdırdım

Empati yapmayan, acı duyamaz
Çağ dışı kendini çağcıl sayamaz
Değer bilmeyenler değer koyamaz
Değersiz olanı cara yazdırdım

Kendisi olmayan başkası olmaz
Başkası olmayan insanca kalmaz
Sevgisiz bedenler, sevgiyi salmaz
İnsanlıktan öte, vara yazdırdım…

Doğasal gerçeklik sonsuzca yönlü
En yüce kâbe'dir insanın gönlü
Hele bak dünyaya her yan kan gölü
Ölüm sunan çağı kana yazdırdım

Acımaz duygusuz kurşunu atar
Silahlar üreten, silahın satar
Çıkarcı kârına nice kâr katar
Değersiz duruşa para yazdırdım

Değişken duruşlar insan da etkin
Bilgisiz kendini görüyor yetkin
Cahilce davranır eğitimsiz tin
Ben de ütopyamı vara yazdırdım...

ZAMANIM dünyanın farklı hali var
Çekilmiş bilince anlaksız duvar
İnsan olmayanlar insanı savar
İnsan olmayanı zora yazdırdım