SEVGİ ÜZERİNE

Sevgi, bir insanın herhangi bir şeyi kendi bedeninde duyumsaması, onunla birlikte olmak istemesi, ona ulaşmaya çalışması, onunla birleşmek istemesi ve onu kendisine katmak için ona yönelmesi ve onu elde etmek için eylemde bulunmasıdır.
Yine bir başka tanıma göreyse sevgi, insanın kendisinde bulunmayanı, kendi özünde duyumsaması ve gereksinim duyduğu şeyi kendisine katmaya çalışması ve onu kendi özüne katarak onunla birleşmeye yönelmesidir.
Sevgi yalnızca insana özgü değildir. Doğanın devindirici, dönüştürücü, çekici vs gücü de sevgidir... Bu anlamda her nesne de sevgi kavramının içeriğine uygun eylemler bulmak olasıdır. Sevgi, insan bilincinin doğanın bu işleyişine yüklediği bir kavramdır.
Bu bağlam da;
-Arıyı çiçeğe çeken sevgidir.
-Çekirdeğin çevresinde elektronu döndüren sevgidir.
-Dünyayı güneşin çevresinde döndüren sevgidir.
-Erili dişiye, dişiyi erile çeken sevgidir.
-Buğday tohumunu buğdaya dönüştüren sevgidir.
-Bir damla suyu, deryaya iten sevgidir. vs...
Sevgi, evrenin varoluşunun temel itici gücüdür...Olay ve olguların varlaşmasını sağlayan da sevgidir. Sevgi, olmak, korumak, yaşatmak ve karşıtları birbiriyle buluşturup var oluşu gerçekleştiren "öz"ün kavramsal adıdır.
Sevgi bir nesnenin açlığını duyduğu bir başka nesneyi veya nesneleri kendisine bağlamak veya özüne katmak istediğidir.
Sevgiyi, bir şeye veya bir kimseye karşı duyulan yakınlık, kişiye veya nesneye duyulan ilgi ve bağlılık göstermeye yönelik eğilim ve duygu diye de tanımlayabiliriz.
Seven insan, iyilik yapar.
Seven insan, korur ve paylaşır.
Seven insan, cesaret verir.
Seven insan, güven verir.
Seven insan, güç katar.
Seven insan, dayanışma gösterir.
Seven insan, zenginlik katar.
Seven insan, gerçekçi davranır.
Seven insan, dostça yaklaşır.
Seven insan, sağlık sunar.
Sevgi yaşanılandır, ulaşılandır ve elde edilendir. Bundan dolayı da daha kolay anlaşılır. Sevgi, insanın bir şeyi istemesi ve istediği şeye yönelmesidir. Sevginin özünde bir eksikliği giderme, insanın kendisini tamamlama güdüsü vardır. Sevgi, yaşamaya ve yaşatmaya dönüktür.
İnsan, gereksinim duyduğu her şeyi sever Çünkü bir varlık, bir başka varlığı kendisine katarak yaşamasını sürdürür. İşte sevgi bu nesnel durumun kavramlaşmış durumudur.
Sevgi, ağacın meyvesidir.
Sevgi de birlenme yani üretim vardır.
Aşkta giderme ve tüketme sevgi de üretme ve devamlılık vardır.
Sevgi de koruma, besleme, büyütme ve yaşatma vardır.
Aşktaysa, sahiplenme....